ETPC: Domagamy się poszanowania małżeństwa
ETPC: Nie dla ingerencji w naszą definicję małżeństwa!
ETPC: Nie dla ingerencji w naszą definicję małżeństwa!
Pod koniec lipca, Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) wydał orzeczenie w sprawie "Oliari i in. versus Włochy", ponieważ kraj ten nie uznał prawnie związków i "małżeństw" homoseksualnych. Według ETPC Włochy naruszyły art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, który chroni „Prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego”.
Niniejsza petycja jest adresowana do przywódców 24 krajów europejskich (w większości z Europy Wschodniej), które nadal uznają za małżeństwo związek kobiety i mężczyzny (lista poniżej), i które są stronami Konwencji – aby odrzuciły to fatalne orzeczenie i odmówiły przyjęcia go (implementacji) w prawodawstwie krajowym.
Dlaczego? Ponieważ pod wieloma aspektami ten wyrok jest zły i szkodliwy.
Co sprawia, że ten wyrok jest tak groźny?
Teoretycznie, jednomyślny wyrok Trybunału w tej sprawie sugeruje jedynie „pozytywne zobowiązanie” Włoch do wprowadzenia przepisów prawnych uznających związki jednopłciowe. Ale, w tym samym dokumencie, 3 z 7 sędziów wnosi, w ustępie 10 ich „Zgodnej Opinii Sędziów”/”Zdaniu odrębnymj”, że:
„…nie jesteśmy pewni, czy takie regulowanie pozytywnym obowiązkiem wynikającym z Konwencji, jest możliwe w warunkach krajowych. Po drugie, w niektórych miejscach nasi koledzy sugerują, że takie niezależne obowiązki pozytywne nakładane na wszystkie Strony Konwencji przyczynią się do powstania ram prawnych dla związków jednopłciowych) (por. np. paragraf 165 orzeczenia).”
Sędziowie, którzy podpisali się pod zdaniem odrębym, biją na alarm nie tylko dlatego, że w tym wyroku zastosowano błędną logikę, ale również dlatego, że wydaje się, że można go będzie bardzo szeroko interpretować. W „Zgodnej opinii sędziów” sugerują oni, że ten wyrok będzie mógł być wykorzystywany by naciskać na każdą „Stronę Konwencji” (co oznacza każdy kraj, który jest członkiem Rady Europy… czyli prawie każde państwo w Europie), by prawnie uznała związki jednopłciowe.
Poza tym, prawem i obowiązkiem każdego suwerennego kraju jest ochrona małżeństwa jednego mężczyzny i jednej kobiety. Całkowicie niedopuszczalne jest, że Europejski Trybunał Praw Człowieka próbuje zmusić Włochy – lub, każde państwo europejskie – by podjęły kroki prowadzące do destrukcji małżeństwa, w tym samym czasie legalizując surogację.
Co więcej, To jest zawłaszczenie władzy przez ETPC, który próbuje być kimś, kim nie jest i nigdy nie może być: sądem/trybunałem krajowym.
W wyrokach, jak w sprawie Oliari i inni przeciwko Włochom, Trybunał ten nie respektuje rozdzielności pomiędzy działami administracji rządowej, lecz raczej uważa, że parlamenty państw członkowskich są podporządkowane Europejskiemu Trybunałowi Praw Człowieka… co jest oczywiście kłamstwem, według wcześniejszych interpretacji dot. funkcji sądownictwa w zdrowych demokracjach.
Ale, ponownie, ETPC nie jest instytucją demokratyczną.
ETPC został założony jako ramię/część/organ Rady Europy, między innymi po to by chronić podstawowe prawa człowieka przed możliwym odwetem i działaniami antydemokratycznymi w krajach po II Wojnie Światowej.
Ale, obecnie, ten niewybieralny Trybunał „przerobił się” na ciało, które usiłuje tworzyć (często poprzez wydane przez siebie orzeczenia), a następnie narzucać ultra-liberalne stanowiska prawne maleńkiej mniejszości elity europejskiej – często, ale nie zawsze – z Zachodniej Europy.
Poprzez takie działania, ETPC nadużywa dobrych intencji nieżyjących już przywódców wielu europejskich państw, którzy przyłączyli się do Rady Europy wierząc, że jest to wiarygodny obrońca demokracji.
To jest głęboka niesprawiedliwość.
Z tego powodu piszemy petycję do przywódców 24 krajów europejskich, które zarówno nie uznają związków jednopłciowych jak i stoją na stanowisku, że małżeństwo może być tylko pomiędzy mężczyzną i kobietą – i wzywamy ich by odrzucili to fatalne orzeczenie i nigdy nie pozwolili by stało się ono częścią ich prawa krajowego.
Ci przywódcy potrzebują Twojego poparcia by przeciwstawić się naciskom lobby homoseksualnego, mainstreamowych mediów i organów Zachodniej Europy, które najwyraźniej odwróciły się od naturalnej rodziny.
Dziękujemy Ci za udział w tej petycji!
Dodatkowe informacje:
24 kraje należące do Rady Europy, które zarówno nie uznają związków jednopłciowych jak i małżeństw jednopłciowych to: Albania, Armenia, Azerbejdżan, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Gruzja, Grecja, Węgry, Włochy, Łotwa, Litwa, Mołdawia, Monako, Montenegro, Polska, Rumunia, Rosja, Serbia, Słowacja, Turcja, Ukraina i San Marino.
http://www.echr.coe.int/Documents/Convention_ENG.pdf
http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-156265#{"itemid":["001-156265"]}
http://eclj.org/pdf/Oliari-Orlandi-v-Italy-ECHR-ECLJ-WO-English.pdf
Uzupełnij swój podpis
Podpisz tę petycję teraz!
W obronie małżeństwa
Szanowny Panie Prezydencie/Szanowna Pani Premier:
W ostatnim czasie, Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) wydał rażące orzeczenie w sprawie Oliari i in. vs. Włochy. Orzeczenie to stanowi przede wszystkim, że Włochy naruszyły Artykuł 8 (o prywatności i życiu rodzinnym) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka ponieważ nie wprowadziły przepisów uznających związki i małżeństwa jednopłciowe.
Trybunał zadał sobie wiele trudu by podkreślić, że ten wyrok ma zastosowanie jedynie do Włoch ze względu na wyjątkowość ich lokalnych warunków.
Ale, trzech spośród siedmiu sędziów napisało „Zgodną opinię”/”Odrębną opinię”, której powinien być Pan/Pani świadomy/a – ponieważ ujawnia ona, jak to orzeczenie może być wykorzystane w przyszłości, by naciskać na kraje, takie jak Pana/Pani kraj, by zaadoptowały to niebezpieczne stanowisko prawne dotyczące związków i małżeństw jednopłciowych, które obywatele Pańskiego kraju mogą uważać za moralnie odrażające i prawnie niebezpieczne.
Krótko mówiąc, sędziowie ci biją na alarm nie tylko dlatego (jak sami wskazują), że w orzeczeniu zastosowano błędną logikę, ale również dlatego, że pozostawia ono możliwość szerokiej interpretacji.
W ustępie 10 „Zgodnej opinii” sędziowie, pod kierunkiem Paula Mahoneya (Wlk. Bryt.) orzekli:
„…nie jesteśmy pewni czy takie regulowanie pozytywnym obowiązkiem wynikającym z Konwencji, jest możliwe w warunkach krajowych. Po drugie, w niektórych miejscach nasi koledzy sugerują, że takie niezależne obowiązki pozytywne nakładane na wszystkie Strony Konwencji przyczynią się do powstania ram prawnych dla związków jednopłciowych) (por. np. paragraf 165 orzeczenia).”
Sędziowie alarmują, że to orzeczenie może być wykorzystywane po to, by naciskać na każdą „Stronę Konwencji” (co oznacza każdy kraj, który jest członkiem Rady Europy), by prawnie uznała związki jednopłciowe.
Dlatego my, niżej podpisani, piszemy do 24 przywódców państw europejskich – które nie uznają związków jednopłciowych lub które uznają za małżeństwo jedynie związek mężczyzny i kobiety – by prosić ich o stanowczość w bronieniu dotychczasowych uregulowań dotyczących definicji małżeństwa w Państwa kraju.
ETPC uzurpuje sobie władzę właściwą sądom i parlamentom krajowym w dążeniu do realizacji tego radykalnego programu, mającego na celu, jak się wydaje, rozkład małżeństwa rozumianego jako związek jednego mężczyzny z jedną kobietą, a stanowiącego jedyną, dającą życie komórkę społeczną.
To jest głęboko niesprawiedliwa ingerencja w suwerenność państw-narodów Europy i trzeba jej przeciwdziałać. Jak Pan/Pani wie, niesprawiedliwe orzeczenie nie jest warte szacunku, legalizacji ani żadnych działań.
Dziękuję za rozważenie niniejszej petycji.
W obronie małżeństwa
Szanowny Panie Prezydencie/Szanowna Pani Premier:
W ostatnim czasie, Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) wydał rażące orzeczenie w sprawie Oliari i in. vs. Włochy. Orzeczenie to stanowi przede wszystkim, że Włochy naruszyły Artykuł 8 (o prywatności i życiu rodzinnym) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka ponieważ nie wprowadziły przepisów uznających związki i małżeństwa jednopłciowe.
Trybunał zadał sobie wiele trudu by podkreślić, że ten wyrok ma zastosowanie jedynie do Włoch ze względu na wyjątkowość ich lokalnych warunków.
Ale, trzech spośród siedmiu sędziów napisało „Zgodną opinię”/”Odrębną opinię”, której powinien być Pan/Pani świadomy/a – ponieważ ujawnia ona, jak to orzeczenie może być wykorzystane w przyszłości, by naciskać na kraje, takie jak Pana/Pani kraj, by zaadoptowały to niebezpieczne stanowisko prawne dotyczące związków i małżeństw jednopłciowych, które obywatele Pańskiego kraju mogą uważać za moralnie odrażające i prawnie niebezpieczne.
Krótko mówiąc, sędziowie ci biją na alarm nie tylko dlatego (jak sami wskazują), że w orzeczeniu zastosowano błędną logikę, ale również dlatego, że pozostawia ono możliwość szerokiej interpretacji.
W ustępie 10 „Zgodnej opinii” sędziowie, pod kierunkiem Paula Mahoneya (Wlk. Bryt.) orzekli:
„…nie jesteśmy pewni czy takie regulowanie pozytywnym obowiązkiem wynikającym z Konwencji, jest możliwe w warunkach krajowych. Po drugie, w niektórych miejscach nasi koledzy sugerują, że takie niezależne obowiązki pozytywne nakładane na wszystkie Strony Konwencji przyczynią się do powstania ram prawnych dla związków jednopłciowych) (por. np. paragraf 165 orzeczenia).”
Sędziowie alarmują, że to orzeczenie może być wykorzystywane po to, by naciskać na każdą „Stronę Konwencji” (co oznacza każdy kraj, który jest członkiem Rady Europy), by prawnie uznała związki jednopłciowe.
Dlatego my, niżej podpisani, piszemy do 24 przywódców państw europejskich – które nie uznają związków jednopłciowych lub które uznają za małżeństwo jedynie związek mężczyzny i kobiety – by prosić ich o stanowczość w bronieniu dotychczasowych uregulowań dotyczących definicji małżeństwa w Państwa kraju.
ETPC uzurpuje sobie władzę właściwą sądom i parlamentom krajowym w dążeniu do realizacji tego radykalnego programu, mającego na celu, jak się wydaje, rozkład małżeństwa rozumianego jako związek jednego mężczyzny z jedną kobietą, a stanowiącego jedyną, dającą życie komórkę społeczną.
To jest głęboko niesprawiedliwa ingerencja w suwerenność państw-narodów Europy i trzeba jej przeciwdziałać. Jak Pan/Pani wie, niesprawiedliwe orzeczenie nie jest warte szacunku, legalizacji ani żadnych działań.
Dziękuję za rozważenie niniejszej petycji.
